“Постны цаана цоожтой үлдсэн дөрвөн хүүхдээ бодохоор л хоолой зангирч, нулимс дусалж байсан”

Гуравдугаар сарын 10-ны өглөө Улсын онцгой комисс шуурхай хуралдаж, манай оронд шинэ коронавирусийн анхны тохиолдол гадаадын иргэнээс бүртгэгдсэн талаар мэдээлсэн. Үүний хамт хот хоорондын зорчих хөдөлгөөнийг хязгаарлах шийдвэрийг гаргасан билээ.

Тэр өдрийн үүрээр Төв аймгийн оршин суугч Г.Мандхай нөхрөө “Буянт Ухаа” нисэх буудалд хүргэж өгөхөөр гарахдаа 1-11 насны дөрвөн хүүхдээ сэрээлгүй, гэрт нь цоожлоод үлдээжээ. Гэтэл эргээд ирэхэд Төв аймгийн шалган нэвтрүүлэх пост аль хэдийнэ хаагдчихсан байв. Амьсгал давчидсан энэ нөхцөл байдлыг хэрхэн даван туулж, ямар нэг эрсдэл гарахаас өмнө дөрвөн хүүхэдтэйгээ уулзалдсан талаар нь бид Г.Мандхайтай товчхон ярилцлаа.

Жич: Тэрбээр өөрийнхөө зургийг олон нийтэд ил гаргахаас татгалзсан юм.

УЧИР ЯВДЛАА ХЭЛЖ, НУЛИМС ДУСЛУУЛАН ГУЙСАН Ч НЭВТРҮҮЛЭЭГҮЙ. АРГАГҮЙ ШҮҮ ДЭЭ, АЖЛАА ХИЙЖ ЯВАА ХҮМҮҮС

-Юуны өмнө уншигчдад өөрийгөө танилцуулахгүй юу?

-Намайг Г.Мандхай гэдэг. Төв аймгийн Зуунмод хотод нөхөр, дөрвөн хүүхэдтэйгээ амьдардаг. Хамгийн том охин маань 11 настай, харин бага нь нэг ойтой.

-Та хөдөлгөөн хязгаарлахаас өмнө амжиж, постоор нэвтэрч ээ? Ямар шалтгаанаар хотоосоо гарсан юм бэ?

-Манай нөхөр “Оюутолгой” ХК-д ажилладаг л даа. 14 хоног ажиллаад, долоо хоног гэртээ амардаг. Ажил руугаа буцах бүрт нь би онгоцны буудал руу хамт явж, гаргаж өгдөг юм. Тэр өдрийн өглөө мөн нөхөр маань 08.10-ын нислэгээр буцах байв. Бид хоёр өглөөний 05.00 цаг өнгөрөөд Төв аймгаас гарахад “Буянт Ухаа” нисэх буудалд очиж амждаг юм л даа. Яваад ирэх хооронд дөрвөн хүүхдээ эмээтэй нь үлдээдэг. Гэтэл өчигдөр /уржигдар буюу 2020.03.10, сурв/ эмээ нь байгаагүй. Иймд “Үсрээд хоёр цагийн дотор л ирчихдэг” гэж бодоод хүүхдүүдээ унтуулж орхиод, гаднаас нь цоожлоод гарахаар шийдсэн. Ингээд Өлзийтийн постоор 06.00 цаг өнгөрч байх үед гарсан санагдаж байна. Нөхрөө онгоцны буудал дээр хүргэж өгчихөөд л би эргээд хөдөлсөн. 07.10 цаг болж байх үед пост дээр иртэл оруулаагүй. “Хөдөлгөөн хорьчихсон” гэсэн. Шууд л гэртээ цоожтой үлдсэн дөрвөн хүүхэд маань нүдэнд харагдаж, хоолой зангираад явчихсан. Учир явдлаа хэлж, гуйсан ч албаны хүмүүс ажлаа л хийж яваа хойно намайг нэвтрүүлээгүй. “Таныг оруулчихвал энэ олон хүн дагаж орохоор зүтгэнэ” гээд. Үнэхээр ажил явдал тохиолдсон, хүнд өвчтэй гэхлэн маш олон хүн дараалал үүсгэсэн байсан.

-Хөдөлгөөн хаасан тухай пост дээр эргэж ирээд л мэдсэн юм байна, тийм үү?

-Тийм, яг тэр мөчид л мэдсэн. Нөхөр лүүгээ уйлж залгаад, бас л санаа нь зовоод сүйд болсон. Дөрвөн хүүхдээ үлдээсэн гэдгээ хэлвэл ойлгох байх, арай ч ингээд үлдчихгүй байлгүй гэж найдсан. Гэсэн ч албаныхан, “13.00 цагаас Улсын онцгой комисс дахин хуралдана, тэр хүртэл хүлээ” гээд халгаагаагүй. 13.00 цаг ч болчихлоо. Нэг хүнээс асуутал Нийслэлийн онцгой байдлын газарт өргөдөл гаргавал зөвшөөрөл бүхий бичиг өгдөг гэж дуулав. Ингээд НОБГ-т очиж өргөдлөө өгсөн боловч мөн л маш олон хүний дараалал үүсчихсэн, мөдгүй шинжтэй байсан. Тэнд бараг оройн 16.00 цаг хүртэл хүлээсэн.

-Ингээд аймгийнхаа Гэр бүл, хүүхэд залуучуудын хөгжлийн газарт хандсан юм билээ?

-НОБГ дээр зөвшөөрөл хүлээж зогсох хоорондоо гэр бүл, танил дотно хүмүүс рүүгээ утастаж, гарц гаргалгаа хайж байлаа л даа. Тэгэхэд Дархан-Уул аймагт суудаг нэг эгч маань тэгж зөвлөсөн. Ингээд аймгийнхаа ГБХЗХГ-ын дарга Д.Бадамцэцэг эгчтэй холбогдтол маш уриалгахан хүлээж авсан. “Ядаж гэр лүү чинь ажилтнаа явуулъя, тайван ажлаа хөөцөлд” гэсэн. Удалгүй н.Аззаяа гэдэг ажилтан манай гэрт ирсэн юм билээ. Манайх нэг давхрын айл учир, жолоочоороо өргүүлээд цонхоор нэвтэрсэн гэсэн. Нэгэнт хүүхдүүд маань харгалзах хүнтэй болсон тул сэтгэл амар нэвтрэх бичгээ хөөцөлдсөн. Нийслэлийн ГБХЗХГ-т очтол холбогдох дарга нь мөн л эелдгээр хүлээж авч, нэвтрэх бичгийг яаралтай гаргахад тусалсан.

ГБХЗХГ-ЫН АЖИЛТАН ЭМЭГТЭЙ СҮҮТЭЙ ЦАЙ ЧАНАЖ, АЯГЫГ МААНЬ ХҮРТЭЛ УГААЧИХСАН БАЙСАН

-Энэ хооронд хүүхдүүдтэйгээ утсаар холбогдож байсан уу?

-Тийм ээ, том охинтойгоо байн байн ярьсан. Цаана нь бага хүү уйлж сонсдоод, их хэцүү.

-Гэртээ ороход ямар нөхцөл байдал угтсан бэ. Үрсээ хараад хачин их баярласан байх?

-Тэгэлгүй яах вэ. Гэртээ ороход бүгд гүйлдэж ирээд л тэврээд авсан. Нэг ойтой бага хүү маань ч баярлаж, унаж тусан гүйж ирсэн. Тэврүүлээд ер буухгүй. “Ээж ээ, харанхуй болчихсон байна шүү дээ, яагаад ингэж их удав аа? Аав явчихсан юм уу?” гээд л. Би гадуур их явсан тул хурдхан хувцсаа сольж, үсээ угааж, гараа ариутгасан. ГБХЗХГ-аас явуулсан эмэгтэй үнэхээр гайхалтай, талархаж хэлэх үгээ олохгүй байна. Боов, жигнэмэг, тараг сэлт авчихсан манай гэрт орсон байна лээ. Хүүхдүүдэд сүүтэй цай чанаж, бантан хийж өгсөн байсан. Ороод ирэхэд аягануудыг хүртэл угаачихсан байсан. Миний хүүхдүүдийг үнэхээр сайн харж, хандсан байна билээ. Амьдралын маань утга учир болсон хүүхдүүдээ ийм эрсдэлд оруулсандаа гэмшиж, өөрийгөө буруутгаад барахгүй байгаа. Ийм үед тусалсан эдгээр хүмүүст яаж талархахаа ч мэдэхгүй юм.

Төв аймгийн ГБХЗХГ-ын дарга Д.Бадамцэцэг, хүүхдүүдийг маань сайн харж, хандсан н.Аззаяа нарт маш их баярлалаа гэж хэлье. Мөн Нийслэлийн ГБХЗХГ болон Нийслэлийн ОБГ-ын дарга, ажилтнуудад талархсанаа илэрхийлье. Ажлын өндөр амжилт хүсье.

-Танд ярилцлагаар дамжуулж өөр хэлэх зүйл байна уу?

-Хүний амьдралд ийм зүйл гэнэтхэн л тохиолдчихдог юм байна. Над шиг хөнгөн хуумгай бодож, үрсээ эрсдэлтэй байдалд битгий оруулаарай. Онцгой нөхцөл үүссэн энэ үед хүүхдүүдээ битгий гэрт нь цоожилж орхиорой гэж олон нийтэд захимаар байна. Мөн мэдээж амны хаалтаа тогтмол зүүж, гараа ариутгаарай. Эмэгтэйчүүдийн хувьд үсээ мөн ойр ойрхон угаах нь зөв гэж дуулсан. Миний хувьд гэртээ өдөрт хоёр удаа чийгтэй цэвэрлэгээ хийж, агаарын солилцоо оруулж байгаа. ЭМЯ болон ДЭМБ-аас гаргасан зөвлөмжийг сайн дагаж, мөрдөөрэй. Надад тусласан дээрх бүх хүмүүст баярласнаа дахин илэрхийлье. Та бүхний ачаар л энэ нөхцөл байдлыг ямар нэг эрсдэлгүй давж гарлаа.

Энэ мэдээнд өгөх таны үнэлгээ

Хуваалцаарай Жиргээрэй