Г.Занданшатар Үндсэн хуулийн цэцийн шийдвэрээр Ерөнхий сайдын суудалтайгаа үлдэж, МАН-ын Их хурлаар Н.Учрал намын дарга болон УИХ-ын даргын суудлыг атгасан.
МАН дотроо хагарч, хөлөө жийлцсэний эцэст гар барилцан эв нэгдлээ тунхагласан мэт имиж бүтээхийн тулд байдаг чадлаараа хичээсэн нь энэ үү гэвэл үгүй. Харин хагарал тэмцлээ нуух гэж байдаг чадлаараа оролдож буй нь энэ байв.
Ерөнхий сайд өнөөдрийг хүртэл өөрийнх нь бүрдүүлсэн танхим хийгээд 100 хоногийн дотор ямар гайхалтай төлөвлөгөө гаргаж ажилласны хүчээр хулгайтай тэмцэж, эдийн засаг сэргэж, төрийн данхар бүтэц хумигдсан талаар баахан ярив. Харин бодит байдал дээр Монгол улсыг 2026-2030 он хүртэл хөгжүүлэх таван жилийн үндсэн чиглэлийг нь хэлэлцэх үеэр гишүүдийн санал шүүмж дуусаагүйн дээр байнгын хороод дээр л гэхэд зарчмын зөрүүтэй 210 санал гарсан.
Өөрийг нь Ерөнхий сайд болсноос хойш улс орон зөв голдрилдоо орж буй мэт мэдрэмж тэдэнд л төрөөд байдаг нь сонин. Энэ богино хугацаанд олон зүйлийг өөрчлөн шинэчилж, Монголд гэрэл гэгээ бий болж буй мэтээр олон нийтэд итгүүлэх гэсэн олон ч PPT-г Ерөнхий сайд Г.Занданшатар танилцууллаа.
Гэтэл бодит байдал дээр арай ядан 11-р сарын 15-аас өмнө ирэх оны төсвөө батлуулсан ч төсвийн тэнцвэржүүлсэн тэнцлийн алдагдал нь 1.6 их наяд, инфляц улсын хэмжээнд 9 хувь, Улаанбаатар хотод 9.9 хувьтай хэвээр. Эдийн засаг өсөөд байгаа гэдэг ч зээлийн өрийн үлдэгдэл 43.8 их наяд төгрөг буюу өмнөх жилийнхээс 23.5 хувиар өсчихсөн байх жишээтэй.
Ард иргэдийн нуруун дээрх ачааг хөнгөлөх үүднээс ирэх оны төсөвтөө татварын хөнгөлөлт, НӨАТ-ын буцаалтын хувийг нэмэгдүүлэхээр тусгасан гэсэн атлаа хэрэгжих хугацааг нь ирэх оны 10-р сар хүртэл хойшлуулчихсан.
Энэ дундуур Н.Учрал намын дарга болмогцоо МАН дотроо ардчилал биш социалист диктатур авчирна гэдгээ зарлан тунхагласан анхны 80-аад оны төлөөлөл болов.
Ард түмнээс алсарсан намаа ард түмэнд нь ойртуулна, намын гишүүдээ оноожуулна, намын ажлын туршлага, мерит тогтолцоог нэвтрүүлж анхан, дунд шатанд ажиллаагүй бол бүх шатны сонгуульд нэр дэвшүүлэхгүй зэргээр мөрийн ч гэхээсээ мөрөөдлийн хөтөлбөрүүдээ танилцуулсан.
МАН байсгээд л залуусаасаа сорчилж, өндөр итгэл найдвар хүлээлгэж буй мэтээр хууччуул нь шийдвэрлэж чадахгүй овоорсон асуудлаа тэднээрээ хийлгэсээр ирсэн. Өмнө нь Д.Амарбаясгаланг, Л.Оюун-Эрдэнийг, одоо Н.Учралыг.
УИХ-ын дарга болмогцоо Үндсэн хуулийн цэцийн гишүүнийг бүрэн эрхийнх нь хугацаанаас өмнө татаж авчраад Тамгын газрынхаа Ерөнхий нарийн бичгийн дарга болгож буйгаас нь харахад Н.Учрал нам доторх хагарал болон өөрийг нь сөрөгчдөөс болгоомжилж, Д.Амарбаясгаланд оногдсон "шийтгэл" өөр дээр нь нэг л өдөр ирэх вий гэж хэрэндээ болгоомжилсных биз.
Г.Занданшатарын ч, Н.Учралын ч улс төрийн үзэл санаа, нийгмийн хөгжлийн талаарх төсөөлөл нь хоцрогдож буй нь тэдний хийснээ дүгнэж буйгаас харагдах төдийгүй бодит нөхцөл байдал хийгээд прагматик тооцооллоос илүүтэй хүсэл, мөрөөдлөө л яриад байдаг нь аль алиных нь сул тал болсоор байна.
Намын анхан шатныхны зовлон хийгээд тэдний нам доторх хүсэл амбицаас илүүтэй Н.Учралын хүсэмжит загвар л намынх нь Их хурал дээр танилцуулагдаж харагдсан.
Харин нөгөө талд бодит амьдрал, эдийн засгийн суурь судалгаа тооцооллоос хол амлалт, хөгжлийн төлөвлөгөө ярьдаг Ерөнхий сайдтай нь энэ долоо хоногт бүрэн мэдрэгдэв.
МАН өнөөдөр практик, шийдэл ярьдаггүй хоёр улс төрчийг нэгийг нь намын дарга, нэгийг нь Ерөнхий сайдад томилчихоод дараагийн сонгууль хүртэл энерциэр нь явуулна гэж шийдэж буй. Гэхдээ нөгөө л нэг улс төрийн кампанит ажил, сонгуулийн үеэр л яригддаг лоозон мэт хэт өөдрөг төсөөлөлтэй романтизмдаа автсан улс төрчид хожмоо популистуудын тоог нэмээд л дуусдаг жамтай билээ.
Т.БАТСҮРЭН
АНХААРУУЛГА: Уншигчдын бичсэн сэтгэгдэлд Eguur.mn хариуцлага хүлээхгүй болно. Манай сайт ХХЗХ-ны журмын дагуу зүй зохисгүй зарим үг, хэллэгийг хязгаарласан тул Та сэтгэгдэл бичихдээ бусдын эрх ашгийг хүндэтгэн үзнэ үү.
төрийн 3 институци 1 хүний гарт орж одоо үнэнийг хэлсэн хүмүүсийг баривчлах л үлдээд байна, эрдэнэтийн тендерийн будилаанд бүлэглэсэн 3 яагаад чимээгүй байгаа нь ойлгомжтой