Соёл түгээдэггүй “Соёлын цаг”

Соёлын салбар боловсрол, шинжлэх ухаан, спорт гэсэн гурван том салбарын дунд хавчуулагдаж, орхигдож явсаар энэ засгийн газраас тусдаа гарсан билээ. Томилогдсон сайдынх нь нэр нүүр асуудал дагуулж буйг эс тооцвол Соёлын яам байгуулагдсан явдал хүн бүрд эерэг, гэгээлэг хүлээлтийг үүсгээд буй.

Харин С.Чулуун сайдын хамгийн эхэнд хийж хэрэгжүүлсэн ажлуудын нэг нь “Соёлын цаг” гэх үйл ажиллагаа. Энэ нь Нийслэлийн дүүрэг бүрийн иргэдэд, тодорхой тогтсон цагаар соёл “түгээх” зорилго агуулсан арга хэмжээ гэж хэлбэр талаасаа ойлгогдоно.

Үүний хүрээнд яг юу хийгдэж эхэлсэн бэ гэхээр, бэсрэг урлагийн тоглолт маягийн зүйл дүүрэг болгонд тавигдах болсон юм. Хамгийн эхэнд наймдугаар сарын 26-ны өдөр Багануур дүүрэгт “Сүлд” чуулгын уран бүтээлчид тоглолоо. Үргэлжлүүлээд Багахангай, Баянгол дүүргүүдэд төрийн харьяа урлаг, соёлын байгууллагын ажилчид урлагийн тоглолт үзүүлсэн. Тоглолтыг үзэж буй хүн цөөн. Хүүхэд, хөгшид л алга ташиж суудаг нөгөө л нэг дүр зураг энд харагдаж байгаа юм.

Харин наймдугаар сарын 27-нд, Хан-Уул дүүрэгт “Соёлын цаг” нэрийн дор Байгалийн түүхийн музейн чихмэл амьтдын үзмэрүүдийг дэлгээд тавьчихсан, үзэсгэлэн маягийн зүйл зохион байгуулж байх. Музейгээ устгаж, хав дарчхаад доторх үзмэрүүдийг нь ийн төрийн ажлын нэр нүүрийн өмнөөс үнэгүйдүүлж, чийгтэй хүйтэн өдөр хадгалалтын горим зөрчин байршуулсан нь ядмаг харагдсаныг хэлэх юун.

Ерөнхий агуулгаар нь харахад энд соёл түгээхэд хамаатай ямар ч философи байхгүй. Тэнд хэдэн хүн дуулж, бүжиглэхийг харах, эсвэл нурсан музейн үзмэр ширээн дээр дэлгэгдсэн байхыг сонирхох нь соёлжихтой, соёл түгээхтэй ямар хамаатай нь ойлгогдохгүй байсаар байна. Зүгээр л нэг хэлбэр төдий, оромдсон, үлээсэн, төрийн мөнгийг хөөрхөн салхинд хийсгэсэн арга хэмжээ.

Оронд нь томоохон нөлөөллийн аян эхлүүлж, нийслэлүүдийг хогоо хогийн саванд ангилж, ялгаж хаядаг соёлд сургах ажлаас л эхлэх хэрэгтэй юм, тэгж их соёл түгээхийг хүсэж буй бол. Гэтэл зүгээр л нэг инээдмийн хошин жүжигт гардаг үзэгдэл шиг, гудамд урлагийнхан дуулж, бүжиглэж л байдаг, нөгөөхийг нь үзэж, таашаал авч, соёлжиж шалих хүн ч байдаггүй, энэ бүх зардал мөнгийг нь төрөөс төсөвлөдөг, шинэ байгуулагдсан яамны эхний ажил гэхэд харуусаж халагламаар л сэтгэгдэл төрөх ажээ.

Коммунизмын үеийн “Соёлын довтолгоо”-г учиргүй санаглзаа юу. Монголчууд дуу, хуур сонсож, таашаах чадвараа алдталаа нүд нь сохорч, чих нь битүүрээ юу. Дуу, бүжиг мэддэггүй харанхуй бүдүүлэг омгийнхонд урлагийн тоглолт үзүүлж, нүд чихийг нь онгойлгож байгаа биш дээ, ямар. Эцсийн эцэст яг бодит үр дүн нь юу байх юм бэ?

Зэрэгцээд жинхэнэ монгол соёлын асуудал Өвөр монголд өрнөж байдаг. Энэ хичээлийн жилээс эхлэн тэнд монгол хэлийг хоёрдогч хэл, хятад хэлийг эх хэл болгон заах хөтөлбөрийг хэрэгжүүлнэ. Олон өвөрлөгчид эсэргүүцэн тэмцэж, үг хэлэх эрх чөлөөгөө боолгон, цагдаа нарын хяхалт хавчилт дор монгол соёлоо хадгалан үлдэхийн төлөө шатаж байна. Хэдий өөр орны засаг захиргаан дор байдаг түмэн ч гэлээ бидний түүхэн өв соёлын орших, эс оршихын амин чухал асуудал иргэний тэмцэл, хөдөлгөөний түвшинд хүртэл цогшин яригдаж байхад Соёлын яам нь энд гудамжинд урлагийн тоглолт зохион байгуулж, түүгээрээ сайрхаж байх.

Энэ бүхэн нь салбарынхаа тулгамдсан асуудлыг ч олж харах хэмжээний сөхөөгүй, цаг үеэ сэрж мэдрэх мэдрэмжгүй, дэндүү жижиг, ахуйн ажил хөөцөлдсөн сэтгэхүйтэйгээр ажлаа явуулж байгааг нь харуулж байна.

Г.САНСАРМАА

Энэ мэдээнд өгөх таны үнэлгээ

Хуваалцаарай Жиргээрэй